วิธีของ Jame Joyce : เจมส์จะเดินเข้าไปในห้องสมุดทุกวัน เพราะเชื่อมั่นว่าในทุกๆวันเขาจะได้สิ่งที่เกี่ยวข้องกับงานเขียนที่เข้ากำลังเขียนอยู่ โดยเดินไปแบบไม่มีจุดหมาย หนังสือเล่มไหนสะดุดตาก็หยิบมาอ่าน แล้วเขาก็ได้ไอเดียใหม่ๆไปเขียนเพิ่มในงานเขียนของเขาทุกวัน แต่ความจริงแล้วผมคิดว่า ตัวเขาเองต่างหากที่ดัดแปลงสิ่งที่รับรู้จากหนังสือให้เข้ากับงานเขียนของตัวเอง
วิธีของ Ray : เลย์มีลักษณะอย่างหนึ่งเหมือนผม คือ ชอบคิดเรื่อยเปลื่อยเวลาจะนอน และตอนตื่นนอนก็จะมีไอเดียใหม่ๆเกิดขึ้นในหัวตลอด มันเป็นเหมือนความฝัน แต่พอตื่นนอนได้สักพัก ก็จะลืมเกือบทั้งหมดเลย และวิธีการแก้ป้ญหาของเลย์คือ เขาจะเขียนทุกอย่างที่อยู่ในหัวของเขาออกมาหลังจากที่เขาลุกจากที่นอน แล้วค่อยมาตกแต่งไอเดียเหล่านั้นให้เข้าท่า และมีประโยชน์ในภายหลัง (ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องแปลก ผมเคยอ่ายเจอในหนังสือเล่มหนึ่ง บอกว่า คนเราจะมีคลื่นเบต้าเกิดขึ้นในสมองขณะที่เราสงบ เช่น เวลาตื่นนอน ตอนอยู่ในห้องน้ำ หรือ เวลานั้งสมาธิ ซึ่งช่วงเวลาที่มีคลื่นเบต้านี้เป็นช่วงเวลาท่ี่สมองจะจัดการกับสิ่งที่ได้รับรู้มาในวันนั้น ว่าสิ่งไหนควรเก็บไว้ สิ่งไหนควรทิ้งไป และผมคิดว่านั้นทำให้ข้อมูลทั้งเก่าและใหม่ของเรารวมเข้าด้วยกัน จนเกิดเป็นความฝัน หรือสภาวะเหมือนความฝันที่ผมและเลย์เจออยู่นั้นเอง)
